20 december 2017

SGP steunt aanpak medicijnresten

De SGP in Hollandse Delta ondersteunt de aanpak voor minder medicijnresten in het water. In Nederland worden steeds meer medicijnen gebruikt. De resten daarvan komen in sloten en rivieren terecht. Een gezamenlijke aanpak bij de bron voorkomt onnodige lozingen naar riool- of oppervlaktewater: wat er niet in komt, hoeft er ook niet uit.

Het medicijngebruik neemt toe door vergrijzing. Volgens het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) komen er in Nederland per jaar 140.000 kilo medicijnresten in het water terecht. In de Ketenaanpak Medicijnresten uit Water werken de Rijksoverheid, de waterschappen, de drinkwaterbedrijven, gemeenten, de farmaceutische industrie en partijen uit de zorgsector aan het terugdringen van medicijnresten in oppervlakte- en grondwater.

Ketenaanpak

Alleen door samen te werken in de keten kan de hoeveelheid medicijnresten in water worden teruggedrongen. Daar moet volgens de waterschappen dan ook hard aan worden gewerkt. Zelf investeren de waterschappen al in onderzoek naar medicijnresten en verwijderingstechnieken.

Fractievoorzitter Wim de Jong kan zich helemaal vinden in de stelling van Hans Oosters, voorzitter Unie van Waterschappen: “Medicijnresten horen niet in het water thuis. Waterschappen zijn verantwoordelijk voor de waterkwaliteit, die taak nemen we serieus. We hebben de afgelopen periode veel geïnvesteerd om het probleem inzichtelijk te krijgen. Via de hotspotanalyse van onderzoeksinstituut STOWA hebben we een inschatting op welke RWZI’s de grootste knelpunten zitten.”

Meten is weten

De Hotspotanalyse geeft een inschatting waar de knelpunten het grootst zijn. Bijvoorbeeld locaties met relatief veel lozingen op een klein water of beek. Ook specifieke functies zoals bijvoorbeeld oppervlaktewater als bron voor drinkwaterbereiding zijn hierbij van belang. Regionaal vraagt dit om nader onderzoek en analyse.

Hans Oosters: “De waterschappen gaan door met onderzoek naar de effecten van medicijnresten op de ecologie en naar verdergaande zuiveringstechnieken. Experimenteren en kennisdelen zijn van groot belang. Het verschilt per gebied welke keuzes er worden gemaakt. Regionaal zou het nodig kunnen zijn om extra te zuiveren. De waterschappen verwachten dan wel dat de veroorzaker van het probleem, de farmaceutische industrie, een bijdrage levert aan de kosten van het zuiveren.”

Rapport Landelijke hotspotanalyse geneesmiddelen RWZI’s